Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τετάρτη, 19 Απριλίου 2017 17:48

Δημήτριος Γ. Τσουρέκης (Διακεκριμένος επιστήμονας και άνθρωπος).

Πριν μερικές μέρες αναχώρησε για το ταξίδι της αιωνιότητας σε ηλικία 86 ετών ο εκλεκτός συγχωριανός μας, Δημήτρης Τσουρέκης του Γεωργίου.

Η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη το Μεγάλο Σάββατο 15 Απριλίου 2017 στις 11:00 το πρωί, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο Μάνεσι, όπου έγινε και η ταφή του στο τοπικό νεκροταφείο κοντά στα αδέλφια του και στους προγόνους του.

Διέμενε με την αγαπημένη σύντροφο της ζωής του Ιωάννα Τσουρέκη στην Αθήνα στην περιοχή της Καισαριανής.

Άριστος στη Σχολή Αεροπορίας, σήμερα Σχολή Ικάρων, πρώτος στις εξετάσεις, με πολλές πτήσεις στο ενεργητικό του. Υπήρξε μορφή των γραμμάτων, όπως θα δούμε παρακάτω στους επικήδειους λόγους που εκφώνησαν ο καθηγητής παιδαγωγικής ακαδημίας, συγγενής και φίλος του εκλιπών κ. Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, η δικηγόρος κ. Μαρία Κεφαλά και ο φιλόλογος κ. Κωνσταντίνος Τσουρέκης. 

20170419 105815

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

20170419 105746

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ο επικήδειος λόγος που εκφώνησε ο κ. Βασίλης Χαραλαμπόπουλος:

Αποχαιρετάμε σήμερα για πάντα έναν μεγάλο παιδαγωγό, έναν σπουδαίο άνθρωπο, έναν αγαπημένο συγγενή, έναν σπουδαίο φίλο έναν αξιαγάπητο άνθρωπο και αξέχαστο συνάδελφο, τον Δημήτριο Τσουρέκη.

Έφυγε από κοντά μας αλλά μένει αγαπημένος και αξιοσέβαστος στη μνήμη και στην καρδιά μας.

Όσοι τον γνώρισαν τον αγάπησαν πολύ και περισσότερο από όλους η πιστή σύντροφός του, η αγαπημένη του Ιωάννα, που στάθηκε δίπλα του ακούραστη συμπαραστάτης και δραστήρια αγωνίστρια στην πορεία της ζωής του.

Ο Δημήτρης Τσουρέκης γεννήθηκε στο Μάνεσι Καλαβρύτων. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Καλαβρύτων, την Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και υπηρέτησε ως δάσκαλος σε σχολεία της ιδιαίτερης πατρίδας του, του νομού Αχαιας και των Αθηνών.

Ως δάσκαλος υπήρξε σπουδαίος, γοητευτικός, μεθοδικός, ευγενικός , καλοσυνάτος και άριστος. Όλοι τον θυμούνται σαν μια πατρική φιγούρα, σαν έναν άριστο συνομιλητή και ακριβό φίλο. Όλοι θυμούνται όχι μόνο τις παιδαγωγικές προτροπές και παροτρύνσεις του, αλλά κυρίως την ευγενέστατη και γλυκύτατη μορφή του.

Δεν έμεινε για πολλά χρόνια δάσκαλος. Αφού μετεκπαιδεύτηκε στα πανεπιστήμια Αθηνών και Μονάχου και έλαβε το παιδαγωγικό του στα διδακτορικά, διορίστηκε καθηγητής στις τότε παιδαγωγικές Ακαδημίες. Διετέλεσε στέλεχος στη Διεύθυνση προγραμμάτων του Υπουργείου Παιδείας και μετέπειτα υπηρέτησε ως καθηγητής παιδαγωγικών μαθημάτων στο Μαράσλειο Διδασκαλείο στη σχολή δηλαδή που μετεκπαιδεύονται για δύο χρόνια οι δάσκαλοι.

Στο Διδασκαλείο ο Δημήτρης εργάστηκε σκληρά για να γίνει η παιδαγωγική θεωρία πράξη στην καθημερινή δουλειά των σχολείων. Η διδασκαλία του, τόσο η αυτοπρόσωπη όσο και μέσω των συγγραμμάτων του είχε απήχηση όχι μόνο στους εκπαιδευόμενους, αλλά και σε όλους τους δασκάλους.

Και αυτό γιατί ως παιδαγωγός πίστευε στα όσα δίδασκε και πάνω από όλα πίστευε στο μορφωμένο δάσκαλο, που γνωρίζει τη φύση της εργασίας του και την εκτελεί με μεράκι, ενθουσιασμό και επίγνωση.

Σ’ ένα από τα συγγράμματά του γράφει: ‘’Κανένα όραμα για την παιδεία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει χωρίς όραμα για τη συνεχή βελτίωση της επάρκειας των δασκάλων και την έκφραση εμπιστοσύνης προς τις δυνατότητές τους’’.

Ως καθηγητής στο Μαράσλειο Διδασκαλείο διακρίθηκε για το πάθος του στη γνώση και την αλήθεια, για την πίστη του στην ελευθερία της σκέψης, της έκφρασης και της δράσης, για την ομορφιά των λόγων και των πράξεων εμποτισμένων με μετριοφροσύνη και σεμνότητα, για την πειθαρχία της σκέψης και τον αγώνα του, ώστε η παιδαγωγική γνώση να αξιοποιηθεί στην καθημερινή εργασία των σχολείων, για την αγάπη και την αφοσίωσή του στη δουλειά του και τον ήρεμο τρόπο της ζωής του.

Ως άνθρωπος υπήρξε αθόρυβος υποστηρικτής των αδελφών του, των ανιψιών του, των συγγενών του, των φίλων και συναδέλφων του και κάθε ανθρώπου σε κατάσταση ανάγκης.

Διακρίθηκε για το κοινωνικό του έργο και μαζί με τη σύζυγό του αγωνίστηκε για την επικράτηση στην κοινωνία μας της αξιοκρατίας του μόχθου, της πνευματικής καλλιέργειας, της ευτυχίας , της ομορφιάς , της προσφοράς και της βοήθειας προς όλους.

Αγαπημένε μας Δημήτρη θα μας λείψεις. Θα μας λείψει η παρουσία σου, η αγάπη σου, ο μεστός λόγος σου και το ενδιαφέρον σου.

Φέτος δεν θα ανταλλάξουμε ευχές στην Ανάσταση του Χριστού μας. Για μας όμως θα είσαι πάντα παρών στη σκέψη και στην καρδιά μας . Θα είσαι για όλους μας το σύμβολο της αγάπης και της προσφοράς.
Καλοτάξιδος στην αιωνιότητα αγαπημένε μας Δημήτρη.

Επικήδειος της δικηγόρου κ. Μαρίας Κεφαλά.
Σήμερα αποχαιρετάμε τον θείο και δάσκαλό μας.

Έναν ανώτερο εκπαιδευτικό (με αξιόλογες σπουδές σε Ελλάδα και ιδιαίτερα στο Μόναχο της Γερμανίας), κυρίως όμως έναν ανώτερο άνθρωπο, ο οποίος όντως καλλιεργημένος με αυτή την παιδεία που αντικατοπτρίζεται στους τρόπους, στην ευγένεια και στην στάση ζωής, κέρδιζε τον σεβασμό όλων.

Είχε μέσα του μια βαθιά αίσθηση δικαιοσύνης και δημοκρατίας και όσοι ήμασταν γύρω του είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την πραότητα του χαρακτήρα του, την νηφαλιότητα του πνεύματός του και τον παραγωγικό τρόπο σκέψης του. Για όλα αυτά είναι το φωτεινό μας παράδειγμα.

Διακατεχόταν από αληθινή αγάπη για γνήσια μόρφωση που συναντάς σπάνια και που παρότι έλεγε λίγα εννοούσε πολλά περισσότερα.

Χαμηλών τόνων, όπως όλοι οι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι, ήταν πρόθυμος να συμβουλέψει, να μοιραστεί την εμπειρία του και να βοηθήσει τους συνανθρώπους του.

Χαρακτηριστικό της ψυχικής του δύναμης είναι το γεγονός ότι σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε προ ολίγων ημερών μου ανέφερε πως όλα είναι καλά και μου μετέδωσε το κουράγιο του αντί να συμβεί το αντίθετο.

Όλα αυτά όμως τα έκανε έχοντας δίπλα του μια ήρεμη δύναμη, μια συμπαραστάτισσα στη ζωή, μια πραγματική μαχήτρια που τον στήριζε ακούραστα και αθόρυβα και τον έθετε ως απόλυτη προτεραιότητα μέχρι και την τελευταία στιγμή.

Θεία Ιωάννα σου ευχόμαστε καλό κουράγιο, να είσαι δυνατή για σένα και για όλους εμάς (που σε χρειαζόμαστε) γιατί έτσι μας έχεις συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια.

Αγαπημένε μας θείε, ήσουν και θα είσαι το πρότυπό μας για συνεχή εξέλιξη και σε ευχαριστούμε για όσα με το δικό σου τρόπο μας έμαθες να κάνουμε αλλά και να αποφεύγουμε.

Θα σε θυμόμαστε πάντα όρθιο, δυνατό, περήφανο και ανυπότακτο. Ήρθες κύριος και κύριος έφυγες. Από όλους εμάς που σε αγαπήσαμε πολύ και θα σε σκεφτόμαστε πάντα. Τα ανίψια σου.

Επικήδειος του κ. Κωνσταντίνου Τσουρέκη
Πολυαγαπημένε μας θείε και σεβάσμιε διδάσκαλε Δημήτρη

Ήσουν άνθρωπος των γραμμάτων και της εκπαίδευσης. Διετέλεσες διδάκτορας στο πανεπιστήμιο του Μονάχου της Γερμανίας και καθηγητής στο Μαράσλειο διδασκαλείο Αθηνών όπου πρόσφερες τις γνώσεις σου στους νέους καθηγητές των σχολείων της χώρας.

Το συγγραφικό σου έργο μνημονεύεται στις βιβλιογραφίες της επιστήμης, της ψυχολογίας και της παιδαγωγικής.

Πέραν της αξιόλογης προσφοράς στην εκπαίδευση ήσουν καλός άνθρωπος στην προσωπική σου ζωή’ θα σε χαρακτήριζα στυλοβάτη της μεγάλης οικογενείας μας.

Με τους λόγους νουθεσίας σου και τις πράξεις σου βοήθησες κάθε μέλος της οικογένειάς μας στις δύσκολες στιγμές. Υπήρξες καλός και πιστός σύζυγος της θείας Ιωάννας.

Ανταποδίδοντας την καλοσύνη που επέδειξες στη ζωή σου βρισκόμαστε όλοι εδώ στον τόπο που γεννήθηκες για να σε τιμήσουμε στο τελευταίο σου ταξίδι και να ευχηθούμε να είναι αιώνια η μνήμη σου.

Δεν είναι εύκολο να πεις αντίο σε έναν άνθρωπο με ξεχωριστή προσωπικότητα, σπάνιο ήθος, αξιοπρέπεια, ανθρωπιά, αγάπη και ευγένεια.

Ευχαριστούμε πολυαγαπημένε θείε Δημήτρη, σεβάσμιε διδάσκαλε.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Είθε να είναι ελαφρύ το χώμα της Αχαικής γης που θα σε σκεπάσει.