Άρθρα-απόψεις
Γράφει ο Αντώνης Νικολακόπουλος
ΜΑΝΕΣΙ 1982
Ήταν η μεγάλη εβδομάδα, πριν τις 18 Απριλίου 1982, ημέρα του Πάσχα και γύρω από ένα μικρό τραπέζι στο μικρό καφεπαντοπωλείο του Δημητράκη Μαντά έπιναν το ουζάκι τους μια παρέα με νέους του χωριού.
Τού Ιωάννη Δαλάπα
Ένας δρόμος
η αρχή και το τέλος του χωριού μου.
Κάπου στο μεσόδρομο
άνοιξα τα μάτια
καλημέρισα τη ζωή...
Μου γέλασε.
Γράφει ο Βασίλης Κλ.Τζελέπης
Ήταν 65 χρόνια πριν, όταν οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Μανεσίου, μαζί με τον δάσκαλό μας, Κωνσταντίνο Σταθούλια, βγάλαμε αυτήν την αναμνηστική φωτογραφία.
Ποίημα του Ιωάννη Δαλάπα
Χιονισμένα τα βουνά, και οι πεδιάδες
αδύναμες στην παγωνιά του χρόνου.
Οι ώρες, όμως, της πρώτης άνοιξης
δεν υποχωρούν στο γέρμα της ημέρας.
Γράφει ο συγχωριανός μας Ιωάννης Δαλάπας
Τούτα τα κεραμίδια κάποτε
έσταζαν ήλιο,
θώπευαν την νύχτα και τ’ αστέρια της,
ήταν γεμάτα ζωή κι αγάπη.
Μια βροχερή μέρα, στη διαδρομή Μάνεσι – Πάτρα, κοντά στο χωριό Κομπηγάδι, ο φωτογραφικός φακός αποθανάτισε μια όμορφη φθινοπωρινή εικόνα με ωραία χρώματα.
Του Τρύφωνα Μαντά
Έπειτα από συντονισμένες ενέργειες του προέδρου του γραφικού χωριού μας Ιωάννη Κουτρουμάνη και με τη συνδρομή της δημοτικής Αρχής, έλαβε χώρα τις προηγούμενες μέρες ο καθαρισμός του χωριού, σε πολλά σημεία, από βάτα, αγριόχορτα, σκουπίδια κι εγκαταλελειμμένες εστίες μόλυνσης.