Πρόσωπα
Αναμνήσεις Νικ. Καράμπελα.Ένα μεγάλο ευχαριστώ με ένα μικρό απόσπασμα
Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τη φιλοξενία στην όμορφη αυτή ομάδα, των αναμνήσεων του πατέρα μας Νίκου Καράμπελα, με ένα απόσπασμα από το χειρόγραφό του.
Αναμνήσεις Νικολάου Καράμπελα. Ενότητα 10η: Παιδικές αναμνήσεις
Έχω έλθει κοντά στο θάνατο πολλές φορές. Η πρώτη ήταν όταν με (ε)κτύπησε το παπούτσι μου. Ήταν φτιαγμένο με καουτσούκ (λάστιχο) αυτοκινήτου.
Αναμνήσεις Νικολάου Καράμπελα. Ενότητα 9η: Δημοτικό Σχολείο Μανεσίου
Ο δάσκαλός μας λεγόταν Παναής Σπυρόπουλος. Πολύ αυστηρός. Είχε κάτι βέργες από κυδωνιές που του τις πηγαίναμε εμείς.
Αναμνήσεις Νικολάου Καράμπελα. Ενότητα 8η: Αγροτικές ασχολίες
Θυμάμαι που όταν φώναζε ο ντελάλης του χωριού το βράδυ, ανέβαινε σε ένα λόφο που ήταν και το Δημοτικό Σχολείο μας. «Ακούστε χωριανοί... τη Δευτέρα θα μαζέψουμε το βελάνι...»
Αναμνήσεις Νικολάου Καράμπελα. Ενότητα 6η: Οι γονείς μου
Δεν θα ξεχάσω την υποχρέωση που έχω από τον πατέρα μου ποτέ. Είχε έξι παιδιά και όλα μας έβγαλε από το Γυμνάσιο, με ανέχεια και στερήσεις.
Αναμνήσεις Νικολάου Καράμπελα. Ενότητα 7η: Καλαμπούρια
Θυμάμαι όταν πηγαίναμε στο Δημοτικό κάναμε Γεωγραφία. Μας λέει ο δάσκαλος να γνωρίζουμε και να διαβάζουμε καλά τον χάρτη. «-Σήκω Καράμπελα να μας πεις το μάθημα στο χάρτη.
